Tuesday, January 06, 2009

Masyallah! Itulah yang terkeluar daripada mulut Ustaz Mursinul semasa menghubungi aku semalam, beliau sendiri tidak menyangka bahawa doanya supaya aku di hantar ke pedalaman di kawasan pedalaman Sarawak menjadi kenyataan kerana malas sangat ke surau. Sudah ada yang mengambil tiket pulang ke semenanjung kerana tidak mampu memikirkan apa yang bakal terjadi, berat mata memandang berat lagi bahu yang mendapat elaun kesukaran. Aku, Mezat, Atan dan Fadhly membeli seberapa banyak barang keperluan di Sibu kerana di Kapit barang tersebut sangat mahal. Rata-rata peniaga di sini boleh menguasai bahasa Melayu cuma jika mereka tidak boleh berbahasa Melayu kebolehan berbahasa Iban dan Melayu Sarawak satu kelebihan.

3 comments:

Bila Diary Bercerita said...

Selamat tahun Baru Wafi,
Berapa lama awak akan bertugas kat sana? Makin jauh awak dengan semenanjung makin rindu dendam le Makcik Mah nanti.
Semoga awak terus sukses!

nyOng.is.me said...

rilek uncle maswafi...
2 thun lagi aku g sna teman ko. hehe...

Anonymous said...

Dah lama x msk blog ko, x sangka ko kena posting ke srwk,klu ke sabah kan senang,aku blk kg bleh jumpe ko...hehehe....anyway...hope ko bertemu jodoh ngan org kat sana...InsyaAllah...